کتاب به صورت مقاله ای نوشته شده که بیشتر بر روی جمعیت چین و آلمان تمرکز دارد اما در کنار آن گونتر گراس در این کتاب به هویت قومی، نژاد پرستی، فردیت و توده باوری با نگاهی تازه پرداخته است. سرزادگان سفرنامه انتقادی به سرزمین توده هاست. تمام توان گراس در این کتاب بیشتر صرف بررسی شکافی می شود که از دو سویگی شرقی-غربی، کاپیتالیسم-کمونیست نشات گرفته اند. او به وسواس هایی اشاره می کند که به خصوص در آلمان پیرامون کلمه اصالت و به خصوص این کلمه تنیده و به بروز اختلالی نژاد پرستانه منجر شده اند. ترس از الوده شدن و از بین رفتن چیزی که در نهایت من را به عنوان یک آلمانی از غیر آلمانی متمایز خواهد کرد. در سال ۱۹۹۹ گونتر گراس به خاطر مجموعه داستان قرن من موفق به اخذ جایزه نوبل ادبیات می شود.